Freiburg!

Na twee ‘relatief’ vlakke etappes in de vallei van de Saar en de Rijn zijn we goed aangekomen in Freiburg. Gelukkig net voor een giga – onweeruitbarsting werden we ontvangen door de wel zeer vriendelijke hosts Wanda & Rene.

Na luxemburg ben ik de grens overgestoken in shengen, van het welgekende verdrag. Dit staat sinds de vluchtelingencrisis sterk onder druk. Nu komen er heel wat vluchtelingen naar de EU door de onrust in het midden-oosten maar in de toekomst kan het aantal klimaatvluchtelingen nog een pak groter worden. Allen op zoek naar leefbaarheid in het Europa dat een aantal jaren terug toch de trekker was op klimaatvlak maar nu wat achterop  hinkt en een eerder afwachtende houding aanneemt.  Nu de Amerikanen ‘foert’ zeggen is het moment meer dan rijp om de handschoen opnieuw op te nemen. Bv al starten met alle EU instellingen te centraliseren. De milieu- & financiële kost van de verhuis van het hele gevolg naar Straatsburg  is vanuit ecologisch standpunt gewoon niet te verantwoorden.

Na Shengen heb ik een hele tijd via kanaaltjes en rivieren gefietst. O.a. de Saar, een rivier die kilometers lang een netwerk was van oude en nieuwe industrie en fabrieken. Om dan geleidelijk te veranderen naar een klein pittoresk riviertje met kleine sluisjes 
Terwijl ik op een bankje aan het eten was ben ik door een voorbijrijdende fietser spontaan uitgenodigd om mijn tent in zijn tuin (een eilandje tussen de rivier en het kanaaltje ) te gaan opzetten en daar de nacht door te brengen. Daar aangekomen bleek het eiland zowaar de vroegere verblijfplaats te zijn van een Duitse koning Ludwig.  Die het gebruikte als uitvalbasis om een duik in het water te nemen. Als ochtendritueel ben ik dan ook maar even in het water gaan zwemmen , als ‘dieu en France’!

En nu Freiburg zelf, een voorbeeldstad op vlak van ecologie en mobiliteit. Zeer gekend, want ze hebben zelf een boek en wandelmap v’isit green Freiburg.’  dus kijk, het voortouw in iets nemen, durven veranderen en niet afwachten levert zeer vaak iets heel erg moois op.

Zeer gekend is natuurlijk de Vauban wijk.  Na het verdwijnen van de berlijnse muur en de militairen die gestationeerd waren in de wijk werd er door de stad gedacht aan een nieuwe invulling. Na een zorgvuldige planningsronde begon men in de jaren 90 met de uitrol. Er is radicaal gekozen voor ecologie, duurzame mobiliteit en energie – efficiënte woningen. De auto’s worden verplaatst naar enkele parkeertorens aan de rand van de wijk voor de bewoners. Dit maakt dat je in het straatbeeld een pak extra ruimte creëert voor voetgangers, groene ruimte,.. Zo zie je overal gezellige groene voortuintjes.  Er is vaak nog plek voor een fietsenstalling met daarop een klimplant of wat groen. Wat onmiddellijk opvalt is dat je geen saai monotoon straatbeeld hebt meer veel kleur, geuren en leven. Ook heb je er geen schrik om overreden te worden. Je komt als het ware echt tot rust door in de straten te wandelen. Ook is het op vlak van achtergrondlawaai zeer stil en rustgevend.

Naast laag-energie of passief woningen heb je hier ook plus woningen.

 

Dit zijn woningen of gebouwen die meer energie produceren dan ze zelf verbruiken. Zo produceert het huis van een architect wel 3 maal zijn eigen gebruik. De energie die nog nodig is in ander gebouwen komt van de verbranding van houtpellets door een kleine centrale aan de rand van de wijk. (Foto)

Wat ook opvalt in de wijk is de hoeveelheid groen, talloze geveltuinen  en parkjes zorgen voor leven en vertier binnen het straatbeeld. Dit maakt dat je ook overal spelende kinderen ziet die niet eerst kilometers ver moeten naar een groot stadspark aan de rand van de stad, maar kort bij huis kunnen spelen.

Over de Vaubanwijk zelf kan je zowaar hele boeken schrijven maar Freiburg is een pak meer dan dat. Zo zie je overal in de stad kleine kanaaltjes, stromend water, riviertjes.  vroeger was dit een afvoersysteem, nu is het proper water van de rivier die zorgt voor verkoeling in de stad zeker op warme zomerdagen als deze. Want steden vol beton, zijn de facto kachels, je schrikt van de effecten op de gevoelstemperatuur als een stad slimmer is aangelegd.
De rivier die door de stad loopt is voorzien van grasbermen waar bewoners tot rust komen na een werkdag.
Als je op 1 van de heuvels kloutert zie je ook dat het Zwarte Woud als vingers in de stad komen. Deze zones zijn bewust groen gelaten. Zo moet je van om het even waar in de stad vaak slechts enkele honderden meters wandelen om je in een bos te bevinden.

Indrukwekkend om te zien is ook het openbaar vervoer en de fietsinfrastructuur.
Er zijn fietssnelwegen & talloze fietsstraten die dwars door de stad lopen.  Fietsstraten die enkel bestemd zijn voor fietsers. Voorsorteerstroken voor de fietsers en op alle kruispunten veilige oversteekplaatsen, verlaagde taluds,.. rOok heb je overal bordjes die de afstand van punt tot punt aanduiden voor de fiets. En het is niet twee bordjes om dan weer te verdwijnen zoals in België. Nee ze zijn consequent aangegeven. Ook heb je naast het station een grote fietstparking in een toren.  Je hebt een uitleendienst voor bakfietsen, waar je eenmalig 10 betaald en dan op talloze plaatsen een bakfiets kan ontlenen als je deze nodig hebt voor grote inkopen. Dit is betaald via crowdfunding.

Ook het tram en busnetwerk is sterk uitgebreid. Er zijn tal van kledingwinkels die oog hebben voor duurzame en rechtvaardige kledij. Je merkt ook dat de stad leeft, het grote aanbod aan openbare ruimte en de gedurfde keuzes renderen. Het is tenslotte niet voor niets dat er een soort ecotoerisme ontstaan is naar Freiburg. Het eerste passief hotel, het eerste plus – openbaar gebouw,… Je kan blijven vertellen over de stad. Maar nu de benen omhoog en me mentaal voorbereiden op de Alpen!